Konu:Asansörde kalma
12ve 13 şubat ta Kartepe Green parkta kaldık. Çocuklarımızla ve 5 aileydik. Son gün 11 yaşında oğlum ve eşim valizleri arabaya indirmeye gitti. Sonra oğlum çok kar yağdığı için odaya dönmek istemiş. Asansör çıktıktan sonra tekrar inmeye başlamış ve 2 kat arasında oğlum mahsur kalmış. O sırada bende aşağı inmek için asansöre gittim asansörlerde değişik tıkırtılar vardı. Oğlum bağırıyormuş birkaç kat aşağıda. Yardım edin diyordu. Ses uzak olduğu için anlayamadım oğlum olduğunu. Hemen resepsiyonu aradım asansörde kalan var dedim. Tamam dediler. Ben aşağı indim çıkış işlemlerini yaptım lobide eşim ve oğlumu bekledim. Aradan uzun zaman geçti tamda lobide asansöre yakın oturdum. Sizden ne bir görevli vardı ortalıkta ne koşturan. Sonra telefonum çaldı bir bey oğlumun uzun süredir yaklaşık 20 dakikadır asansörde kaldığını ve çok oaniklediğini söyledi. O sırada eşim geldi o merdivenleri nasıl koştuğumuzu bilemedik. Bir katta başka bir çocuk daha kalmıştı ilk onun kapısı açıldı. Sonra diğer katta oğlum kurtuldu çocuğumun o halini gözümün önünden atamıyorum. Ya bir görevli yoktu ortalıkta. Diğer misafirler beklemiş çocuğumu. 2 gün oldu ne çocuğum ne ben kendimize gelemedik. Ben yardım edemedim diye kendimi suçluyorum. İndik ortalıkta bağırdım bir garson koşup bizimle ilgilendi. Allah aşkına ne biçim otel bu. Oğlum anne telefon ve zil çalışmıyor dedi. Sizin amacınız ne dinlenmeye eğlenmeye gelen insanlara korku mu yaşatmak istiyorsunuz. Otelde çok ağladığım için konuşamadım. Gelince hemen aradım biri dinledi ne bir yetkili döndü ne birşey. Genel müdürlüğünüzü aradım bana yetkili dönecek dendi. Oradan da arayan yok. Duyduk ki çıkarken bir bey 1 saatten fazla kalmış o gün. Otel berbat başıboş durumda. Gece kapının önünde köpekler bir köpeği boğdu bir görevliniz yok ki yardım etsin. Herkes bir vurdumduymaz otel dökülüyor şöminrler tütüyor denip biz çıktığımız gün yakılıyor. Berbat ötesi bir tatildi bizim için çok üzgünüm hiç unutmayacağım çocuğumun titreyişini. Bu işi yapamıyorsanız o oteli kapatın kimseyi perişan etmeyin.